سید محمد حجت کوه کمرهای
سید محمد حجت کوه کمرهای
شناسنامه | ||
---|---|---|
زادروز | ۱۳۱۰ق/۱۲۷۱ش | |
زادگاه | کوه کمر،آذربایجان شرقی | |
تاریخ درگذشت | ۳ جمادی الاولی ۱۳۷۲ق/۱۳۳۱ش | |
آرامگاه | قم، مدرسه حجتیه | |
فرزندان | محسن، حسن | |
اطلاعات علمی و مذهبی | ||
استادان | سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی، سید ابوالحسن اصفهانی میرزا محمدحسین نائینی ، ضیاءالدین عراقی |
|
شاگردان | سید محمد محقق داماد، میرزا هاشم آملی سید محمد علی قاضی طباطبایی، مرتضی حائری یزدی سید محمد حسین طباطبائی، لطفاللّه صافی گلپایگانی |
|
کتابها | مستدرک المستدرک، جامعُ الاحادیث و الاصول لوامع الانوار الغرویه فی مرسلات الآثار النبویه تنقیحُ المطالب المُبهمه فی عمل الصُّور المجسمه |
|
سید محمد حُجَّت کوهکمَری، (درگذشت ۱۳۷۲ ق. / ۱۳۳۱ش.) فقیه، اصولی، محدث، رجالی، مجتهد و مرجع تقلید شیعی است. وی نزداساتید مشهور فقه و اصول همانندسید ابوالحسن اصفهانی، عبدالکریم حائری، میرزا محمدحسین نائینی و ضیاءالدین عراقی،سید محمد کاظم طباطبائی یزدی شاگردی کرد. پس از درگذشت آیت الله حائریاز مراجع ثلاث شد و به اداره حوزه علمیه قم پرداخت. مدرسه حجتیه در شهر قم از آثار به جای مانده از دوران مرجعیت او میباشد که در آن زمان بی نظیر بوده است.
محتویات
[نهفتن]ولادت
حُجَّت کوهکمَری ، سیدمحمد، فقیه و مرجع تقلید امامی قرن چهاردهم. وی در ۱۳۱۰ق/۱۲۷۱ش در تبریز در خانوادهای روحانی به دنیا آمد. خانوادهاش از سادات کوهکمر، محلی از توابع اَهَر در منطقه آذربایجان شرقی، بودند. نسب او به علیاصغر، فرزند امام سجاد علیه السلام، میرسد. [۱] [۲]
خاندان
پدر
پدرش، سیدعلی کوهکمری تبریزی، فرزند علینقی، از عالمان و فقهای دوره خود بود. سیدعلی در تبریز به دنیا آمد. دروس عالی فقه و اصول را در نجف نزد میرزا حبیباللّه رشتی، فاضل ایروانی و فاضل شربیانی آموخت و نزد فاضل شربیانی بسیار محترم بود. [۳] [۴] [۵] او از فاضل شربیانی، زین العابدین مازندرانی، سید محمد بحرالعلوم و محمدحسن مامقانی اجازه روایت داشت و فرزندش محمد و سید شهابالدین مرعشی نجفی از او اجازه روایت داشتند.[۶] [۷] وی پس از تکمیل تحصیلات به تبریز بازگشت و به رسیدگی به امور دینی مردم پرداخت. سیدعلی در ۱۳۱۹ش در تبریز درگذشت. پیکرش را به قم منتقل کردند و در صحن حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپردند.[۸] [۹] حاشیه بر فرائد الاصول و مکاسب شیخ انصاری از آثار اوست. [۱۰]
عمو
عموی سیدعلی، سیدحسین کوهکمری (مشهور به تُرک، درگذشته ۱۲۹۹ق)، نیز از عالمان مشهور و از شاگردان محمدحسن نجفی و شیخ مرتضی انصاری بود و و شاگردان بسیاری داشت.[۱۱]
فرزندان
دو تن از فرزندان سیدمحمد حجت کوهکمری از عالمان دینی بودند. سیدمحسن حجت در ۱۳۳۷ یا ۱۳۳۸ /۱۲۹۷ یا ۱۲۹۸ش در نجف به دنیا آمد. وی همراه پدرش به تبریز و سپس به قم رفت. پس از تحصیل فقه و اصول نزد پدر خود، در ۱۳۲۵ش به نجف رفت و در دروس فقه، اصول و هیئت سید عبدالهادی شیرازی، محمدکاظم شیرازی، محمدطاهر اردبیلی. سیدمحسن حکیم و سیدابوالقاسم خویی شرکت کرد و خود حلقه درس تشکیل داد. [۱۲] [۱۳] [۱۴] سیدمحسن حجت در حدود ۱۳۷۳/ ۱۳۳۳ش به قم بازگشت و به تدریس علوم دینی و اقامه جماعت در مسجد مدرسه حجّتیه پرداخت. وی در ۱۳۵۶ش در قم وفات کرد و در مدرسه حجّتیه، در کنار پدرش، به خاک سپرده شد. [۱۵] [۱۶] وی آثاری در فقه و اصول و تفسیر نگاشته است. [۱۷]
سیدحسن، فرزند دیگر حجت، در ۱۳۰۱ش در نجف به دنیا آمد. در ۱۳۰۹ش همراه پدرش به قم رفت.[۱۸] [۱۹] علوم دینی را نزد برخی استادان حوزه قم و سپس پدرش و حاج آقاحسین بروجردی فراگرفت. [۲۰] [۲۱] وی از حدود ۱۳۳۰ش / ۱۳۷۰ق در شهر ری و سپس در تهران سکونت گزید و به تدریس مشغعول شد، و پس از وفات پدرش به قم رفت و در مدرسه حجّتیه به تدریس کرد و چندین کتاب فقهی نگاشت و در ۱۳۶۸ش درگذشت. [۲۲][۲۳] [۲۴]
زندگی علمی
اساتید
سیدمحمد حجت ادبیات، ریاضیات، طب قدیم و برخی علوم جدید را در تبریز آموخت. بیشتر دروس مقدماتی فقه و اصول و کتاب ریاضالمسائل سیدعلی طباطبایی را نیز در همانجا نزد پدرش فراگرفت و خود به تدریس شرح لمعهشهیدثانی پرداخت. [۲۵] [۲۶]
کوه کمری در ۱۳۳۰ق/۱۲۹۱ش برای ادامه تحصیل به نجف رفت. در نجف، فقه و اصول و حدیث و رجال را نزد شیخ الشریعه اصفهانی، سید ابوالحسن اصفهانی، سید محمد فیروزآبادی، عبدالکریم حائری، میرزا محمدحسین نائینی وضیاءالدین عراقی[۲۷] سید محمد کاظم طباطبائی یزدی، سید ابوتراب خوانساری، محمدحسین نائینی، آقا ضیاء عراقی، علی قوچانی و شیخعلی گنابادی فراگرفت. ریاضیات و نجوم را نیز در نجف از حیدرقلیخان سردار کابلی آموخت. وی در ایام تحصیل در نجف به بیماری سختی مبتلا شد و به توصیه پدرش به تبریز بازگشت، اما پس از مدتی دوباره به نجف رفت و علاوه بر ادامه تحصیل، به تدریس نیز پرداخت. [۲۸] [۲۹]
وی از برخی استادان خود اجازه روایت داشت، از جمله از پدرش، آقاضیاء عراقی ، شیخ الشریعه اصفهانی، سیدابوتراب خوانساری، عبداللّه مامقانی، سیدحسن صدر، شیخ محمدباقر بیرجندی، حاجشیخعبدالکریم حائری یزدی و محمدحسین کاشفالغطاء. وی از میرزای نائینی، شریعت اصفهانی، آقاضیاءالدین عراقی و برخی دیگر از استادانش نیز گواهی اجتهاد دریافت نمود.[۳۰] [۳۱]
تحصیلات خود را نخست در آذربایجان در نزد پدر آغاز کرد. سپس به نجف اشرف رفت و از درس شیخ الشریعه اصفهانی، سید ابوالحسن اصفهانی، سید محمد فیروزآبادی، عبدالکریم حائری، میرزا حسن نائینی و ضیاءالدین عراقیاستفاده کرد.[۳۲] در اثر بدی آب و هوای نجف و ضعف جسمی، ناچار در سال ۱۳۴۹ به قم مهاجرت کرد و از سوی آیت الله حائری برای اقامه نماز در حرم حضرت معصومه مأموریت یافت.
حجت کوهکمری، در علم حدیث تخصص داشت و مورد احترام و اعتماد شیخ عبدالکریم حائری یزدی بود تا آنجا که حائری در اواخر عمر احتیاطات فتوایی خود را به وی ارجاع میداد. همچنین او را، به جای خود، برای اقامه جماعت درحرم حضرت معصومه(س) تعیین کرد.[۳۳] [۳۴] [۳۵]
شاگردان
سید محمدحجت در نجف حلقه درس بزرگی داشت، اما به علت بیماری ناچار نجف را ترک کرد. وی از ۱۳۰۹ش در قم سکونت گزید و در آنجا به تدریس پرداخت. شیوایی بیان، حسن سلیقه و تسلط در تدریس و احاطهاش بر آرا و منابع فقهی، شاگردان فراوانی را به حلقه درسش جذب نمود [۳۶] [۳۷] [۳۸] [۳۹] [۴۰] به گفته مرتضی حائری یزدی، از شاگردان برجسته و نیز داماد حجت، [۴۱] درس خارج فقه او، پس از درس آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مهمترین درس حوزه علمیه قم به شمار میرفت.
فقیهان بزرگی در درس حجت شرکت کردند و شاگردان متعددی نزد او تربیت شدند، از جمله:
- سیدمحمد محقق داماد
- میرزا هاشم آملی
- سید محمد علی قاضی طباطبایی
- شیخ موسی زنجانی
- مرتضی حائری یزدی
- ابوطالب تجلیل تبریزی
- علیصافی گلپایگانی
- لطفاللّه صافی گلپایگانی
- سید نصراللّه مستنبط
- محمد کرمی
- علی غروی
- جعفر سبحانی
- مسلم ملکوتی
- سید یونس اردبیلی
- مهدی حائری
- سید مهدی انگجی
- سید مرتضی ایروانی
- سید محسن حجت
- محسن مشکینی
- حجت مهدی اراکی
- میرزا محمدعلی طباطبایی
- سید محمد حسین طباطبائی
- قربانعلی اعتمادی تبریزی
- میرزا محمد بنایی
- عبدالحسن غروی تبریزی
- سید صادق لواسانی
- میرزا رحیم سامت
- سید حسین بدلا
- اسدالله کاشانی
- احمد عراقی
- ابوطالب تجلیل
- محمدباقر عرفانی بیهودی [۴۲]
- نورالدین اشنی
- محمد حسن حجتی هرسینی کرمانشاهی. [۴۳]
آثار
آثار حدیثی
- لوامع الانوار الغرویه فی مرسلات الآثار النبویه، درباره روایات مرسل نبوی و تعیین موارد قابل اعتماد آن؛
- مستدرک المستدرک فی استدراک ما فات عن صاحب المستدرک، که روایاتی که در کتاب مستدرک الوسائل محدّث نوری نیامده در آن جمع شده است؛
- جامعُ الاحادیث و الاصول (یا مَجمع الاحادیث)، که ناتمام ماند.[۴۴] [۴۵]
آثار فقهی
- کتابالبیع؛
- کتابالصلوه؛
- کتابالوقف؛
- تنقیحُ المطالب المُبهمه فی عمل الصُّور المجسمه؛
- خلاصة الاحکام، ترجمه فارسی بِدایةُ الهدایه (اثر مختصر فقهی شیخ حرّ عاملی)، که در ۱۳۴۳ در تهران منتشر شد؛
- منتخبالاحکام(تهران ۱۳۲۵ش)؛ [۴۶] [۴۷] [۴۸] [۴۹]
- مناسک حج که ابتدا در تهران و سپس در ۱۳۶۸ در قم و تبریز چاپ سنگی شد؛
- حاشیه بر بعضی کتابهای فتوایی، از جمله وسیله النجاه سید ابوالحسن اصفهانی (تهران ۱۳۷۰) و عروه الوثقیسیدمحمد کاظم طباطبایی یزدی؛حاشیه عروه ابتدا در ۱۳۶۶ در قم و سپس همراه با حواشی پنج تن از مراجع، در ۱۳۷۱ در تهران چاپ شد. [۵۰] [۵۱]
آثار اصول فقهی
حجت در اصول فقه دو کتاب رساله الاستصحاب و حاشیه بر کفایه الاصول آخوند خراسانی را نگاشته است. [۵۲] [۵۳] [۵۴]
آثار رجالی
کوه کمری در رجال، حاشیهای بر تنقیح المقال عبدالله مامقانی نگاشته است.[۵۵] به گفته سید شهابالدین مرعشی نجفی، [۵۶] برخی نوشتههای حجت کوهکمری، به خط خود او، در کتابخانه وی بوده است.
تقریرات درس او
برخی از شاگردان حجت، تقریرات درس او را نگاشتهاند، که نسخههای خطی شماری از آنها در کتابخانه شخصی او بوده است. [۵۷] درس او در مبحث بیع، به قلم یکی از شاگردانش، یحیی فاضلهمدانی، در ۱۳۳۳ق/۱۳۷۳ش در قم چاپ شد. همچنین تقریر دیگری از این مبحث به قلم ابوطالب تجلیل تبریزی، با عنوان "البیع" در همان سال در تبریز و بار دیگر در ۱۳۶۸ش در قم به چاپ رسید. [۵۸] [۵۹][۶۰]
علی صافی گلپایگانی نیز تقریرات درس اصول فقه او را با عنوان المَحَجَّه فی تقریرات الحُجَّه نوشت که در ۱۳۷۷ش در قم چاپ شد.
فعالیتهای فرهنگی
حجت کوهکمری به جمعآوری و نگاهداری میراث شیعه بسیار علاقهمند بود و از اینرو از زمان اقامت در نجف، نسخههای خطی ارزشمندی را در کتابخانه شخصی خود جمع آوری کرد.[۶۱] [۶۲]
فهرستی از این آثار در ۱۳۷۷ش به همت سیدجعفر حسینی اشکوری با ثبت شصت اثر منتشر شده، ولی برخی منابع [۶۳] تعداد آنها را ۱۲۵ اثر دانستهاند. آثار و تألیفات سیدحسین کوهکمری و تقریرات نگاشته شده شاگردان او هم نزد محمد حجت بوده است. [۶۴] [۶۵] مجموعه نسخ خطی کتابخانه محمد حجت کوهکمری هم اکنون در کتابخانه آیتاللّه مرعشی نجفی نگهداری میشود. [۶۶]
تفسیر معروف التبیان فی تفسیر القرآن تألیف شیخ طوسی نخستینبار به همت میرزا علی آقا شیرازی و حمایت سیدمحمد حجت، در دو مجلد، در فاصله سالهای ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۵ق/ ۱۳۲۲ـ ۱۳۲۵ش در تهران چاپ سنگی شد. [۶۷] [۶۸]
فعالیتهای اجتماعی
- اداره حوزه علمیه قم:
سیدمحمد حجت، پس از وفات حائرییزدی، همراه با سید محمد تقی خوانساری و سید صدرالدین صدر، اداره حوزه علمیه قم را برعهده گرفت. این سه فقیه، مشهور به مراجع ثلاث، در زمانی این مسئولیت را برعهده گرفتند که اوضاع سیاسی و سختگیریهای رضا پهلوی، شاه وقت ایران، درباره فعالیتهای دینی و تنگناهای ایجاد شده در مورد عالمان دینی، حوزه قم را در وضع دشواری قرار داده بود. حجت کوهکمری در این اوضاع، بیشتر بر ساماندهی حوزه و رسیدگی به وضع معیشتی طلاب اهتمام داشت. وی در پارهای مسائل سیاسی و اجتماعی، مانند مبارزه با بیحجابی، نیز اندکی دخالت میکرد، اما رویکرد عام او، اجتناب از برخورد فعال با مسائل سیاسی و رویارویی مستقیم با حکومت بود و از اینرو، در دوران مرجعیت خود از ملاقات کردن با شاه وقت و دیگر رجال حکومتی پرهیز میکرد و آنان را به حضور نمیپذیرفت. [۶۹] [۷۰] [۷۱] وی که پس از وفات حائرییزدی، یکی از مراجع تقلید شده بود و در پی درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی در ۱۳۲۶ش و حاج آقاحسین قمی در ۱۳۲۷ش، از مراجع تقلید مشهور شد و افراد زیادی، بهویژه در منطقه آذربایجان به وی رجوع کردند. [۷۲] [۷۳]
- احداث مدرسه علمیه حجتیه قم:
حجت کوه کمری در قم، مدرسه علمیه ای به نام مدرسه حجّتیه ساخت. بنای این مدرسه از ۱۳۲۴ش آغاز شد. این مدرسه علاوه بر محل سکونت طلاب و مدرّسان، دارای مسجد و کتابخانه نیز بود و از مدارس مهم و بزرگ آن زمان به شمار میرفت.[۷۴] فهرست نسخههای خطی کتابخانه مدرسه حجّتیه، به کوشش رضا استادی، در ۱۳۵۴ش به چاپ رسید. مدرسه حجّتیه اینک بخشی از «مرکز جهانی علوم اسلامی» است که طلاب غیرایرانی مقیم قم، در آنجا به تحصیل علوم دینی میپردازند.
- تأسیس کتابخانه مدرسه علمیه حجتیه قم؛
- جمعآوری کتابها و نسخههای خطی از نوشتههای علماء:
این آثار در کتابخانه خصوصی فرزندش، سید حسن حجت است و فهرستی از آن نیز منتشر شده است.
خصلتهای اخلاقی
پرهیزکاری، بردباری، پرهیز شدید از تظاهر و حافظه قوی حجت را ستودهاند.[۷۵] مرتضی مطهری نیز، از اراده قوی او یاد کرده است. وی به شدت از شهرت پرهیز داشت و در زمان مرجعیت خود اجازه نداد در مجالس و منبرها نامی از او برده شود یا عکس او در نشریات چاپ شود.[۷۶]
درگذشت
سیدمحمد حجت پس از یک دوره بیماری سخت، در ۶۲ سالگی در روز دوشنبه سوم جمادی الاولی ۱۳۷۲ ق- ۱۳۳۱ش در قم وفات یافت و در اتاقی کنار مسجد مدرسه حجّتیه به خاک سپرده شد.
گفته شده است او چند روز پیش از وفات خوداسناد مالکیتی که نزدش بود را به سید احمد زنجانی سپرد و پول و اموالی که از سهم امام باقی مانده بود را به دامادش سپرد تا در کارهایی که مشخص کرده بود مصرف کند. آنگاه مُهر نامههای خود را شکست و از درگذشت خود خبر داد. زمانی که حال وی رو به وخامت رفت، دخترش مقداری تربت امام حسین(ع) را جهت بهبودی به وی داد. وی بعد از خوردن تربت گفت: آخر زادی من الدنیا تربة الحسین. [۷۷][۷۸]
در سوگ او مجالس متعددی برگزار و در رثایش اشعار بسیاری سروده شد.[۷۹] [۸۰]
پانویس
- ↑ مدرس تبریزی، ج ۲، ص ۲۳
- ↑ شریفرازی، ۱۳۳۲-۱۳۳۳ش، ج ۱، ص ۹۳-۹۴
- ↑ مدرس تبریزی، ج ۲، ص ۲۵
- ↑ آقابزرگ طهرانی، ۱۴۰۴، قسم ۴، ص ۱۴۹۴
- ↑ مرعشی نجفی، ص ۱۰۹
- ↑ مرعشی نجفی، همانجا
- ↑ المسلسلات فی الاجازات، ج ۲، ص ۴۲۵
- ↑ مدرس تبریزی، همانجا
- ↑ آقابزرگ طهرانی، ۱۴۰۴، همانجا
- ↑ المسلسلات فی الاجازات، همانجا
- ↑ حرزالدین، ج ۱، ص ۲۶۲-۲۶۵
- ↑ شریفرازی، ۱۳۳۲-۱۳۳۳ش، ج ۱، ص ۱۴۰-۱۴۲، ۱۹۳، ج ۲، ص ۳۶۹
- ↑ همو، ۱۳۵۲-۱۳۵۴ش، ج ۲، ص ۱۳۰-۱۳۱
- ↑ جواهرکلام، ج ۳، ص ۱۳۵۷
- ↑ همو، ۱۳۵۲-۱۳۵۴ش، ج ۲، ص ۱۳۱
- ↑ جواهرکلام، ج ۳، ص۱۳۵۹
- ↑ برای این آثار رجوع کنید به مشار، ۱۳۴۰-۱۳۴۴ش، ج ۵، ستون ۲۱۴-۲۱۵؛ امینی، ص ۳۷۴؛ شریفرازی، ۱۳۵۲-۱۳۵۴ش، ج ۲، ص ۱۳۲؛ جواهر کلام، ج ۳، ص ۱۳۵۸-۱۳۵۹
- ↑ شریفرازی، ۱۳۳۲-۱۳۳۳ش، ج ۱، ص ۱۹۲-۱۹۳
- ↑ جواهر کلام، ج ۱، ص ۵۱۸
- ↑ شریف رازی، ۱۳۵۲-۱۳۵۴ش، همانجا
- ↑ جواهر کلام، همانجا
- ↑ شریفرازی، ۱۳۳۲-۱۳۳۳ش، ج۱، ص۱۹۲ـ ۱۹۳
- ↑ جواهرکلام، ج ۱، ص ۵۱۸-۵۱۹
- ↑ مشار، ۱۳۴۴ش، ستون ۶۸۲
- ↑ مدرس تبریزی، ج ۲، ص ۲۳
- ↑ شریفرازی، ۱۳۳۲ـ ۱۳۳۳ش
- ↑ نگاه کنید: علماء معاصرین، خیابانی، ص ۲۱۵.
- ↑ مدرس تبریزی، ج ۲، ص ۲۳-۲۴
- ↑ المسلسلات فی الاجازات، ج ۲، ص ۴۲۶
- ↑ مدرستبریزی، ج ۲، ص ۲۴
- ↑ المسلسلات فی الاجازات، ج ۲، ص ۴۲۷
- ↑ علماء معاصرین، خیابانی، ص ۲۱۵.
- ↑ شریفرازی، ج ۱، ص ۹۰۹۱، ۱۱۲-۱۱۳
- ↑ همو، ۱۳۵۲ـ ۱۳۵۴ش، ج ۱، ص ۳۰۵
- ↑ المسلسلات فی الاجازات، همانجا
- ↑ مدرس تبریزی، همانجا
- ↑ ریحان، ص ۸۱
- ↑ نوری همدانی، ص ۳۷
- ↑ مبرقعی، ص ۷۲
- ↑ زنجانی، ص ۳۷
- ↑ ص ۱۶
- ↑ آثار الحجه، ج۱، ص۱۹۴.
- ↑ پایگاه راسخون
- ↑ همو، ۱۳۵۲-۱۳۵۴ش، ج ۱، ص ۳۱۹-۳۲۰
- ↑ حسینی اشکوری، ص ۴۱-۴۲
- ↑ مدرس تبریزی، ج ۲، ص ۲۴۲۵
- ↑ آقابزرگ طهرانی، ۱۴۰۳، ج ۲۶، ص ۲۳۹
- ↑ مشار، ۱۳۴۰-۱۳۴۴ش، ج ۵، ستون ۳۸۷۳۸۸
- ↑ شریفرازی، ۱۳۵۲ـ ۱۳۵۴ش، همانجا
- ↑ مشار، ۱۳۴۰-۱۳۴۴ش، ج ۵، ستون ۳۸۷
- ↑ همو، ۱۳۴۴ش، ستون ۶۲۱-۶۲۲
- ↑ مدرس تبریزی، ج ۲، ص ۲۴
- ↑ آقابزرگ طهرانی، ۱۴۰۳، ج ۲، ص ۲۵
- ↑ برای دیگر رسالههای فقهی و اصولی او رجوع کنید به مرعشی نجفی، ص ۱۳۵ و حسینی اشکوری، ص ۴۸۴۹، ۵۰-۵۳
- ↑ مرعشی نجفی، همانجا
- ↑ همانجا
- ↑ رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، ۱۴۰۳، ج ۲۶، ص ۲۳۸ و حسینی اشکوری، ص ۱۹۲۲، ۳۵-۳۸، ۴۹۵۰
- ↑ مشار، ۱۳۴۰-۱۳۴۴ش، ج ۵، ستون ۳۸۷-۳۸۸
- ↑ همو، ۱۳۴۴ش، ستون ۱۳۸
- ↑ موسوعه مؤلفی الامامیه، ج۲، ص۳۲۹
- ↑ «نجوم امت»، ص ۹۱
- ↑ نیز رجوع کنید به آقابزرگ طهرانی، ۱۴۰۳، ج ۲، ص ۲۷۳، ج ۱۲، ص ۲۵، ج ۱۴، ص ۷۵، ۱۷۷، ج ۱۸، ص ۲۵۹، ۳۲۷، ج ۲۱، ص ۲۳
- ↑ برای نمونه رجوع کنید به «نجوم امت»، ص ۹۱ـ ۹۹
- ↑ رجوع کنید به شریفرازی، ۱۳۵۲ـ ۱۳۵۴ش، ج ۱، ص ۳۰۸
- ↑ حسینی اشکوری، ص ۲۰۲۱، ۴۰
- ↑ استادی، ص ۶۸۹
- ↑ شریفرازی، ۱۳۵۲ـ ۱۳۵۴ش، ج ۱، ص ۳۲۰
- ↑ ایرانی قمی، ص ۳۹۴۰
- ↑ شریفرازی، ۱۳۳۲-۱۳۳۳ش، ج ۱، ص ۱۰۴-۱۰۵، ۱۱۲
- ↑ «نجوم امت»، ص ۸۶-۸۷
- ↑ زنجانی، ص ۴۰
- ↑ حائری یزدی، ص۲۰۶
- ↑ شریفرازی، ۱۳۳۲-۱۳۳۳ش، ج ۱، ص۱۱۳
- ↑ شریفرازی، ۱۳۳۲-۱۳۳۳ش، ج ۱، ص ۱۸۵-۱۹۰
- ↑ همان، ج ۱، ص ۱۰۰، ۱۰۴-۱۰۵، ۱۱۱ـ ۱۱۲
- ↑ شریفرازی، ۱۳۳۲ـ ۱۳۳۳ش، ج ۱، ص ۱۰۶
- ↑ ری شهری، ص۲۶۷-273
- ↑ شریفرازی، ۱۳۳۲-۱۳۳۳ش، ج ۱، ص ۱۶۵-۱۶۶
- ↑ شریفرازی، ۱۳۳۲-۱۳۳۳ش، ج ۱، ص ۱۶۸-۱۸۴
- ↑ همو، ۱۳۵۲ـ ۱۳۵۴ش، ج ۱، ص ۳۱۸-۳۱۹
منابع
- آقابزرگ طهرانی، محمدمحسن، الذریعه الی تصانیف الشیعه، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
- همو، طبقات اعلامالشیعه: نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر، مشهد ۱۴۰۴.
- استادی، رضا، گروهی از دانشمندان شیعه، قم ۱۳۸۳ش.
- امینی، محمدهادی، معجمالمطبوعات النجفیه: منذ دخول الطباعه الی النجف حتی الان، نجف ۱۳۸۵/۱۹۶۶.
- ایرانیقمی، اکبر، روش شیخطوسی در تفسیر تبیان، تهران ۱۳۷۱ش.
- جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، قم، ۱۳۸۲-۱۳۸۳ش.
- حائری یزدی، مرتضی، سرّ دلبران: عرفان و توحید ناب در ضمن داستانها، به کوشش رضا استادی، قم ۱۳۷۷ش.
- حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، قم ۱۴۰۵.
- اشکوری، جعفر حسینی، فهرست کتب خطی کتابخانه سیدمحمد حجت کوهکمری، قم ۱۳۷۷ش.
- ریحان، علیرضا، آینه دانشوران، چاپ ناصر باقری بیدهندی، قم ۱۳۷۲ش.
- ری شهری محمدی، محمد، کیمیای محبت، قم، موسسه فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۸ش.
- زنجانی، عزالدین، «مصاحبه با استاد آیت اللّه سیدعزالدین زنجانی»، حوزه، سال ۴، ش ۵ (آذر و دی ۱۳۶۶).
- شریفرازی، محمد، آثار الحجه، یا، تاریخ و دائره المعارف حوزه علمیه قم، قم ۱۳۳۲-۱۳۳۳ش.
- همو، گنجینه دانشمندان، تهران، ۱۳۵۲-۱۳۵۴ش.
- مبرقعی، مرتضی، «مصاحبه با آیت اللّه سید مرتضی مبرقعی»، حوزه، سال ۸، ش ۱و۲ (فروردین ـ تیر ۱۳۷۰).
- مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانهالادب، تهران، ۱۳۷۴ش.
- مرعشی نجفی، شهابالدین، الاجازه الکبیره، او، الطریق و المَحَجَّه لثمره المُهْجَه، اعداد و تنظیم محمد سمامی حائری، قم ۱۴۱۴.
- مرعشی، سید محمود، المسلسلات فی الاجازات، قم: کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، ۱۴۱۶.
- مشار، خان بابا، فهرست کتابهای چاپی عربی، تهران، ۱۳۴۴ش.
- همو، مؤلّفین کتب چاپی فارسی و عربی، تهران، ۱۳۴۰-۱۳۴۴ش.
- مطهری، مرتضی، گفتارهای معنوی، تهران، ۱۳۷۰ش.
- موسوعه طبقات الفقهاء، اشراف جعفر سبحانی، قم: مؤسسه الامام الصادق، ۱۴۱۸-۱۴۲۴؛
- موسوعه مؤلفی الامامیه، قم : مجمع الفکر الاسلامی، ۱۳۷۸۱۳۷۹ش.
- «نجوم امت،:«آیتاللّه سیدمحمد حجت»، نور علم، ش۱۰، (خردد ۱۳۶۴).
- همدانی، حسین نوری، «مصاحبه با استاد آیتاللّه حسین نوری»، حوزه، سال ۵، ش ۳ (مرداد و شهریور ۱۳۶۷).
پیوند به بیرون
- منبع مقاله: دانشنامه جهان اسلام
- شبکه اطلاع رسانی اجتهاد
- وبگاه حوزه نت
- وبگاه تبیان
- آیت الله سید محمد حجت